Starożytni Skandynawowie znali cztery główne święta - Przesilenie Wiosenne i Jesienne, które obecnie nazywamy Odnalejzieniem Lata i Zimy, i dwie równonoce które nazywamy Śródleciem (u Słowian - Noc Kupały) oraz Yule (równonoc zimowa / okolice 24 grudnia).
Niemniej, jest jeszcze wiele innych pomniejszych świąt i współczesne Asatru wzbogaciło się o kilka świąt więcej.
Kalendarz rytualny Kruczej Rodziny jest wzbogacony, i ja także zachęcam inne osoby do spotkań przy wszelkich możliwych okazjach.
My spotykamy się co miesiąc, lecz niektóre grupy spotykają się 8 razy w ciągu roku i obchodzą także kwartalne święta - Dni Majowe (Wesoły Księżyc)/ Walpurgia, Hallowen (Zamglony Księżyc)/ Samhein, Lutowe Wieczory (Imbolc) lub Czarujący Pług, oraz Lammastide lub Freyfaxi (Żniwa).
Większość naszych rytuałów odprawianych jest ku czci jednego lub kilku Bogów lub Bogiń jednocześnie.
Niemniej, nie powodów dla których mielibyśmy nie modlić się i dziękować do całego panteonu Bogów przy każdej okazji.
Byłoby to szczególnie stosowne podczas głównych świąt.
W odróżnieniu od wielu innych grup w nurcie Neo-Pogaństwa, nie uważamy za konieczne czczenie Bogów w parach męsko-żeńskich.
Pojęcie chłopiec / dziewczyna jest zaczerpnięte z pogańskiej religii płodności Wicca, i nie jest adekwatne do naszych Bogów, którzy często utożsamiają rzeczy inne niż tylko płodność.
Tak więc o ile podczas rytuałów święta Wiosny ku czci Freya i Frey jako bóstw płodności, można by chcieć aby uczcić ich oboje razem, to nie ma sensu włączać Frigg do rytuałów poświęconych Odynowi - Bogowi Wojny.


Yule
Yule jest najważniejszym świętem w roku.
Każdemu są znane krótkie dni podczas głębokiej zimy, lecz w krajach skandynawskich jest to o wiele bardziej ważne.
W okresie Yule nie ma prawie wogóle dni słonecznych i pogoda powstrzymuje ludzi w ich domach, w oczekiwaniu na powrót Wiosny.
Yule jest długim świętem, trwającym 12 dni lub dłużej.
Po Yule dni stają się dłuższe i święto przedstawia pęknięcie serca zimy, oraz początek nowego roku.

Yule jest świętem zarówno Thora jak i Frey, lecz w współczesnych praktykach nie ma powodów aby czić obu Bogów jednocześnie.
Frey jest Bogiem płodności i uprawy roli (rolnictwa) i jest czczony podczas święta Yule w nadzieji na jego szybki powrotu. Frey jest ważnym Bogiem w tym czasie, jak to ukazano w legendzie "Zaloty Gerdy".

Gerda jest żoną Frey'a i jest lodową olbrzymką.
Frey zobaczył ją gdy siedziała w na Wysokim Tronie Odyna, i został po prostu wzięty przez nią (zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia), lecz ona nie uległa przed nim aż do spotkania z Skirnirem, będącego wysłannikiem Frey'a lub być może samym Frey w przebraniu, chronišcym go przed zagrożeniem pod postacią jej wiecznego chłodu.
W ten to sposób, Frey przywraca lato, zalecając się do córki chłodu i mrozu.
Jego miłość do niej przynosi ciepło jej sercu i lądom.

Pozycja Thora podczas Yule jest nieco bardziej okrutna.
Jest on zawziętym wrogiem Lodowych Olbrzymów i Jotnar którzy władają w czasie zimy, i z tego też powodu jest czczony jako Bóg który walczy z tymi istotami i przyczynia się do powrotu wiosny.
Nasz ród podczas Yule oddaje cześć także i Sunna, Bogini Słonecznej.
Niemniej, sądzimy że jest ona ważniejsza podczas Przesilenia Letniego (u Słowian - Noc Kupały), gdy w pełni jest na swej wysokości i góruje nad wszystkim.

Najważniejsze symbole święta Yule są z nami nawet w dzisiejszych czasach.
Większość, podobno świeckich, symboli w święcie Bożego narodzenia, ma swe korzenie w wierzeniach Pogańskich.
Wiecznie zielone drzewko i święte z powodu pozostawania zielonym mimo długich i chłodnych nocy, jest obietnicą powrotu wiosny.
Te symbole mogą mieć także powiązanie z duchami natury, które mają wpływ na powrót ciepłych dni.
Współczesne postrzeganie Świętego Mikołaja jako elfa, dla którego pozostawia się mleko i ciasteczka, jest prawdopodobnie współczesną kontynuacją pozostawiania ofiar dla Alvara i innych duchów natury.
Pomysł wyczekiwania przez dzieci całą noc w nadzieji na złapanie Świętego Mikołaja może być pozostałością po przeczekiwaniu przez ludzi długiej nocy i przypominania słońcu o konieczności powrotu.
(W ostateczności może to być postrzegane jako swoisty równoważny odpowiednik pozostawiania zapalonej świecy na noc, aby oświetlić słońcu drogę powrotną).
Yule nie jest pojedyńczym, jednodniowym świętem, ale trwającym wiele dni czasem świątecznym.

Obchody Yule zaczynają się wraz z przesileniem zimowym, która jest Matką Nocy Yule, i kończy się świętem Dwunastu Nocy / Nowym Rokiem około 6 stycznia.

Jako ciekawostka można dodać iż siódmy dzień stycznia jest dniem Świętej Kądzieli (prząśnicy), co wraz z wštkiem Nigel Pennic, może sugerować iż jest to dzień poświęcony Bogini Frigg, której symbolem jest kądziel.
Pomimo że wiele osób spodziewa się zimnego i trudnego charakteru (atmosfery) tego święta spowitego w ciemności i mrozie, to Yule jest czasem biesiadowania i radości.
Najważniejszą rzeczą podczas Yule dla współczesnych pogan jest składanie przysięgi Yule.
Nasz ród obchodzi je jako Dwanaście Nocy (jako Wigilie Nowego Roku).

Dokonujemy rytu Sumbel i wyplatamy ręcznie wianki dla każdego kto składa przysięgę związaną z nadchodzącym rokiem (lub oświadcza co zamierza dokonać w nadchodzącym roku).
Jest po prostu zbyt wiele różnych zwyczajów związanych z świętem Yule, wspólnych zarówno starożytnym jak i współczesnym wierzeniom, które niemal ograniczają możliwości jego obchodzenia, nawet w obrębie zwyczajów germańskich jak i skandynawskich.
W współczesnych praktykach jedni mogą oddawać cześć Sunna jako Matce Nocy, kilka dni później dokonać rytu Blot ku chwale Thora, ucztę z okazji dni Nowego Roku dzieląc się z domem i duchami krainy, a następnie zakończyć poprzez Dwanaście Nocy z rytuałami ku czci Frey, której czas uroczyście się zaczyna nieco później.


Odkrycie Lata
Odkrycie (Odnalejzienie Lata) jest znane także dla wielu grup jako święto Ostara, święto poświęcone Bogini od której wywodzi się współczesna Wielkanoc.
Jest ona Boginią płodności i jej symbolami są zając i jajka.
Odgrywała ważną rolę Bogini wiosny u starożytnych Saksonów, lecz wiemy o niej także nieco innych rzeczy.
Niektórzy sugerują że Ostara jest po prostu innym imieniem Frig lub Freya, lecz żadna z tych Bogiń zdaje się nie odgrywać podobnej roli związanej z płodnością jak Ostara.
Frigg wydaje się być "bardziej odpowienio" połączona z takimi ziemskimi świętami i forma płodności Frey'i bardziej opiera się na erotyzmie niż na rozmnażaniu.
Powszechnie znane ludowe zwyczaje odprawiane w tym czasie są związane z jajkami.
Są barwione także i dzisiaj, po czym zagrzebywane, lub też odpowiedni sposób, sadzone w ziemi.
Niektórzy sugerują iż czyn ten ma znaczenie magiczne, urodzajność jajek jest przekazywana z świata zwierząt do świata roślin, przez co zwiększa urodzajność ziemi i wydawane przez nią plony.
Jest też możliwe że są pozostawiane jako ofiara dla Alvarów i duchów roślin.
W każdymkolwiek bądź razie, ryt Blotu powinien być przeznaczony dla Bogini Wiosny, dla uczczenia jej oraz dla duchów ziemi.


Przesilenie Letnie ( Śródlecie)
Letnie przesilenie było tuż po Yule ważnym wydarzeniem dla ludzi północy.
Niektóre grupy traktują ten dzień jako poświęcony Baldurowi, lecz nie zgadzamy się z tym.
Pomimo że Baldur może być postrzegany jako umierający i odradzający się Bóg Słońca, co jest zbliżone do tego co znamy z mitologi, nie może powrócić do życia przed Ragnarok i wygląda to na "złą karmę" aby symbolicznie zabijać słońce, kiedy wiemy że Baldur nie powróci przed końcem świata.
Zamiast tego, traktujemy ten dzień jako poświęcony Bogini Sunna, która jest opisywana jako słońce.
Zwyczajem wykonywanym z okazji obchodów przesilenia letniego jest całonocne czuwanie z okazji najkrótszej nocy w roku, po czym, po wschodzie słońca dokonanie "Powitania Bogini Sunna" i dokonanie rytu Blot ku jej czci.
Inny zwyczaj związany z przesileniem letni polega na staczaniu płonącej bali w dół doliny jako odniesienia do obracającego sie koła roku.
Jeśli użycie ognia może nieść z sobą jakieś ryzyko, to można wykonać pokazowe koło obłożone świecami co daje podobny efekt.
Jest to też czas na ogólną radość i w wielu krajach skandynawskich, z tego co wiemy, wiele tradycyjnych rytuałów odprawianych podczas Dni Majowych, takie jak Majowe Słupy i Tańce Morris jest obchodzonych częściej niż w maju.
W naszej okolicy Przesilenie Letnie przypada w okresie świąt innych lokalnych pogan, i wychodzimy poza jego zakres, czyniąc z niego ważne święto podczas którego dokonywany jest Blot, Symbel - i podczas to których - ucztujemy i pijemy.
Jesteśmy obecnie w trakcie budowy "statku słońca", w którym miedziane żagle odbijają światło małych pochodni, przedstawiając Boginię Sunna, przybywającą podczas świtu słońca i o zmierzchu.


Odkrycie (Znalezienie) Zimy
Nie wybiegam poza dużą ogrom zasobów wiedzy o charakterze œwięta Jesiennej Równonocy rozróżniając ją od obchodzonych na całym świecie świąt Żniw.
Wydaje się ono być w pewnym stopniu przyćmione przez Zimowe Noce które obchodzimy podczas przesilenia częściej niż podczas tradycyjnej pory w połowie listopada.
Odkrycie (Znalezienie) Zimy powinno być traktowane jako główne święto plonów (czyli coś zbliżonego do słowiańskich Dożynek).
Niezależnie od tego, którego z Bogów przywołujesz dla urodzajności ziemi, będzie to stosowne o tej porze.
Oddajemy w tym celu hołd Frey & Freya oraz Nerthus i Njord.
Ty możesz sobie wybrać sam.
O tej porze, bardziej niż podczas innych świąt, odpowiednia jest wielka uczta, złożona głównie z dań z miejscowych jarzyn i zbóż, z jak najmniejszym udziałem mięsa.


Zimowe Noce
Zimowe Noce są tradycyjnym świętem ku czci Disir lub rodzinnych duchów.
To czas pamiętania o swej rodzinie, umarłych, i swych przodkach.
(Osoby chcące poznać więcej informacji o Disir niechaj skierują swe kroki do rozdziału "Elfy i inne duchy".)
Blot ku czci Frey'i może być dokonywany, jako iż Freya jest znany także jako Vanadis (tj. Dis z Wanów) lub Wielka Dis, i wydaje się być ona samą Boginią Disir.
Prawdopodobnie łączy się to z pozycją Frey'i jako odbiorczyni połowy poległych podczas bitwy, lub jej zdolnościami w sztuce Seidhr.
Niektórzy mogą także chcieć uczcić ogólnie Disir, lub też wzywać ich i dokonywać ofiary dla swej własnej rodziny Dis.

Dokonywanie rytu Sumbel z toastami ku czci przodków i przyjaciół którzy odeszli będzie tutaj także właściwe podczas tego święta.
Jeśli podczas tego święta, uroczystości lub uczta zostały wstrzymane (np. żałoba), to dalsze obchody powinny przebiegać w ciszy i szacunku, zgodnie z charakterem danego czasu.

Innym pomysłem na obchodzenie tego święta jest cicha "milcząca uczta", zwyczaj związany z końcem świata.

Różne zwyczaje Halloween takie jak przebieranie się w stroje lub obchodzenie tego czasu jako czasu gdy świat żywych styka się z światem zmarłych jest bardziej związane z wierzeniami Celtyckimi niż z Skandynawskimi i prawdopodobnie nie powinno być częścią święta, kultywowaną w Asatru.


Einherjar

Inne ważne święto obchodzone często przez prawie każdą grupę Asatru na świecie to Einjerhar, czyli święto poległych.
Przypada ono 11 listopada - Dzień Zawieszenia Broni, lub Dzień Weterana, i odbywa się ku czci tych którzy polegli w walce i przyłączyli się do wojowników Odyna w Valhalli.
My zazwyczaj obchodziny je poprzez ciche odprawianie rytuałów, czczenie naszych przodków oraz wszystkich tych, którzy zginęli na wojnie lub na służbie.
Zawsze obdarzamy szacunkiem tych którzy oddali swe życie za nasz kraj.

Nasza rodzina obchodzi je praktykując ofiarowanie przy pomniku Nieznanego Żołnierza dekorując go rogiem pitnym.
Krąg Wiernych Naszej Wiary obchodzi te święto jako Einjerhar, lecz jest ono bardzo osobliwym świętem dokonywanym o tej porze.